موز به دلیل داشتن پتاسیم زیاد ضد سرطان بوده و غذای خوبی برای ماهیچه ها می باشد.

موز به دلیل مقدار زیاد آهنی که دارد، محرّک تولید هموگلوبین در خون می گردد و در نتیجه، در موارد کم خونی بسیار موثر است

موز حاوی مقدار فراوانی «فروکتوالیگوساکارید» است که این ماده، پروبیوتیک های مفید برای دستگاه گوارش را به تحرک وامی دارد. فروکتوالیگوساکارید همچنین قابلیت جذب کلسیم در بدن را تقویت می کند.

موز دارای اثر آنتی اسید طبیعی در بدن است. بنابراین، خوردن موز باعث آرامش فعالیت معده می گردد

موز رسیده که سرشار از پتاسیم می باشد، دارای قابلیت جویدن و هضم آسانی نیز می باشد. یک موز رسیده نیاز روزانه یک فرد بزرگسال به پتاسیم را به میزان 11 درصد تأمین می کند

موز می تواند به کسانی که در تلاش برای ترک سیگارند کمک کند. ویتامین B6 و B12 ، پتاسیم و منیزیم موجود در موز به بدن در رهایی از اثرات کنار گذاشتن نیکوتین کمک می کند.

میوه نارس و گل های پخته موز برای درمان بیماری قند مفید است. شیره گل های موز برای درمان اسهال خونی استفاده می شود و ساقه و ریشه آن برای رفع اختلالات خونی مفید است.

پاسخ منفی است، زیرا موز یک ماده غذایی سالم محسوب می‌شود. موز سرشار از پتاسیم و یک نوع فیبر به نام پکتین است. این میوه همچنین حاوی ویتامین C، منیزیم و ویتامین B6 است. آنتی اکسیدان‌های موجود در موز نیز آن را به گزینه‌ای سالم‌تر تبدیل می‌کنند، زیرا این آنتی اکسیدان‌ها محافظت در برابر رادیکال‌های آزاد را ارائه می‌کنند. همچنین موز به کاهش تورم کمک می‌کند، از کاهش وزن پشتیبانی می‌کند، از شما در برابر ابتلا به دیابت محافظت می‌کند و سیستم عصبی بدن انسان را تقویت می‌کند. این میوه برای سیستم ایمنی بدن انسان نیز خوب است، زیرا به تولید گلبول‌های سفید کمک می کنند.

این نکته که موز از محتوای بالای قند و کربوهیدارت‌ها برخوردار است، درست است، اما حتی در این شرایط نیز برخی کارشناسان معتقدند که این میوه برای بیماران مبتلا به دیابت بد نیست، زیرا از شاخص گلیسمی بسیار بالا برخوردار نیست. با توجه به میزان رسیدگی، موز به طور معمول دارای ارزش شاخص گلیسمی بین 42 و 62 است، از این رو مصرف متعادل آن به افزایش سریع قند خون منجر نمی‌شود. شما باید از مصرف بیش از اندازه و موزهای بسیار رسیده پرهیز کنید.